Ο συμβολισμός της ομάδας Φλόγας στο Olympus Mythical Trail
της Άντζυ Τερζή
Ξεκινήσαμε στις 7 Ιουλίου 2012 μια ομάδα επτά φίλων της Φλόγας για τον αγώνα Olympus Mythical Trail.
Τερμάτισαν οι τρεις, ενώ οι τέσσερις ο καθένας για διαφορετικούς λόγους και σε διαφορετικό σημείο σταμάτησαν πρόωρα την προσπάθεια.
Τι μας λέει όμως αυτό το νούμερο και αυτό το αποτέλεσμα συμβολικά όσων αφορά τη στήριξή μας στην οργάνωση της Φλόγας;
Με τον ίδιο τρόπο παιδιά και γονείς μπαίνουν κάποια στιγμή ξαφνικά σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου, σε μια μακροχρόνια πάλη γεμάτη αγωνία, φόβο, επιμονή, ελπίδα εναλλασσόμενη με απογοήτευση, σωματικής δυσφορίας και πόνου λόγω θεραπειών…
Μπαίνουν σ’ αυτό τον αγώνα τους με την ελπίδα και το στόχο να φτάσουν στον τερματισμό χέρι- χέρι με το παιδί τους. Με σύμμαχο το χαμόγελο και έχοντας την πάλη που δίνουν μονάχα σαν μια ανάμνηση.
Μπαίνοντας στον ΟΜΤ ως ομάδα Φλόγα, προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε ένα μήνυμα στον κόσμο για τον αγώνα αυτόν των παιδιών και των γονιών. Το μήνυμα της προσπάθειας, της υπομονής και επιμονής που απαιτείται και της πολύτιμης βοήθειας και αναγκαιότητας των συνανθρώπων και φίλων να είναι κοντά τους.
Τερμάτισαν οι τρεις, ενώ οι τέσσερις ο καθένας για διαφορετικούς λόγους και σε διαφορετικό σημείο σταμάτησαν πρόωρα την προσπάθεια.
Τι μας λέει όμως αυτό το νούμερο και αυτό το αποτέλεσμα συμβολικά όσων αφορά τη στήριξή μας στην οργάνωση της Φλόγας;
Με τον ίδιο τρόπο παιδιά και γονείς μπαίνουν κάποια στιγμή ξαφνικά σε έναν αγώνα ζωής και θανάτου, σε μια μακροχρόνια πάλη γεμάτη αγωνία, φόβο, επιμονή, ελπίδα εναλλασσόμενη με απογοήτευση, σωματικής δυσφορίας και πόνου λόγω θεραπειών…
Μπαίνουν σ’ αυτό τον αγώνα τους με την ελπίδα και το στόχο να φτάσουν στον τερματισμό χέρι- χέρι με το παιδί τους. Με σύμμαχο το χαμόγελο και έχοντας την πάλη που δίνουν μονάχα σαν μια ανάμνηση.
Μπαίνοντας στον ΟΜΤ ως ομάδα Φλόγα, προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε ένα μήνυμα στον κόσμο για τον αγώνα αυτόν των παιδιών και των γονιών. Το μήνυμα της προσπάθειας, της υπομονής και επιμονής που απαιτείται και της πολύτιμης βοήθειας και αναγκαιότητας των συνανθρώπων και φίλων να είναι κοντά τους.
Ο συμβολισμός των τερματιζόντων και μη; Κάποια παιδιά ευτυχώς με τη βοήθεια της επιστήμης, του Θεού και της τύχης φτάνουν στην απόλυτη κατάσταση υγείας και χαίρονται τόσο αυτά όσο και η οικογένειά τους την ίαση και την ευτυχία.
Δυστυχώς όμως δεν έχουν όλα τα παιδιά του ξενώνα την ίδια τύχη. Κάποια χάνονται, φεύγουν από κοντά μας σαν αγγελάκια που ελευθερώνονται από το καθήκον τους στη γη αυτή. Αφήνουν μια προσπάθεια στη μέση γιατί απλά ο αντίπαλος είναι ανίκητος στην περίπτωσή τους. Οι γονείς συντετριμμένοι καλούνται να πενθήσουν, όμως πρέπει να μαζέψουν τα κομμάτια τους τη στιγμή που ο ίδιοι θέλουν να πάνε κι αυτοί κοντά στο παιδί τους. Δε βρίσκουν νόημα σε μια καθημερινότητα άνευ της παρουσίας, του χαμόγελου, της φωνής του παιδιού τους. Χρειάζονται κόσμο κοντά τους… να τους κρατήσουν το χέρι να τους στηρίξουν και να συνειδητοποιήσουν πως πρέπει να σταθούν στα πόδια τους και να ζουν με την ανάμνηση της ψυχής που έχασαν και των δώρων που αυτή τους χάρισε όσο ήταν κοντά τους. |
Τρέξαμε αυτό τον αγώνα για να βιώσουμε συμβολικά μια προσπάθεια με τον δικό μας τρόπο. Ανόμοια μεγέθη σίγουρα. Αλλά φορώντας τη φανέλα της Φλόγας κάναμε αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε, να βάλουμε κι εμείς την πινελιά μας σ’ αυτό τον καμβά που λέγεται ανθρωπιά. Το απλωμένο χέρι στον συνάνθρωπο που μας χρειάζεται.
Κάποιοι από εμάς είμασταν πιο άπειροι σε αγώνες τέτοιου είδους, όπως και οι γονείς οι ίδιοι είναι άπειροι σε τέτοιες καταστάσεις όπου καλούνται ξαφνικά να αναλάβουν έναν άγνωστο για αυτούς ρόλο. Όμως βρίσκουν τη δύναμη, το θάρρος και τον τρόπο να προσπαθήσουν. Η εμπειρία ή απειρία δεν έχουν και τόση σημασία τελικά. Σημασία έχει η εσωτερική δύναμη, που μπορεί όταν η θέληση είναι ισχυρή να είναι αστείρευτου μεγέθους. Θέλαμε να αγωνιστούμε, το ίδιο και οι γονείς. Ξεπεράσαμε ο καθένας τα όριά μας όπως και οι γονείς. Κάποιοι φτάσαμε, κάποιοι όχι. Στις δύσκολες στιγμές όμως είχαμε κι εμείς φίλους δικούς μας, τις εθελόντριες της Φλόγας αλλά και άλλους φίλους που σε κρίσιμα σημεία μας στάθηκαν και ενώ σωματικά |
και ψυχικά διαλυμένοι δεν υπήρχε σθένος για συνέχεια, μας ανέστησαν και προχωρήσαμε. Και κάποιοι φτάσαμε στον τερματισμό. Όσοι δεν φτάσαμε καλώς σεβαστήκαμε την υγεία και τα όριά μας, γιατί πρέπει να υπάρχουμε και στην επόμενη μάχη.
Εύχομαι κάθε αγώνας μας για τη Φλόγα να είναι παρόμοιος. Με όλους τους συμβολισμούς που ανέφερα. Ξέρω όταν αφορά στη ζωή ο αριθμός τρία στα επτά ακούγεται μικρός. Αλλά πιστεύω με όλη μου την ψυχή πως και μια ζωή, ένας τερματισμός είναι αρκετά ισχυρός συμβολισμός να μας διδάξει πως η ανθρώπινη ζωή είναι τόσο πολύτιμη όσο το οξυγόνο που μας δίνει πνοή.
Εύχομαι κάθε αγώνας μας για τη Φλόγα να είναι παρόμοιος. Με όλους τους συμβολισμούς που ανέφερα. Ξέρω όταν αφορά στη ζωή ο αριθμός τρία στα επτά ακούγεται μικρός. Αλλά πιστεύω με όλη μου την ψυχή πως και μια ζωή, ένας τερματισμός είναι αρκετά ισχυρός συμβολισμός να μας διδάξει πως η ανθρώπινη ζωή είναι τόσο πολύτιμη όσο το οξυγόνο που μας δίνει πνοή.