Marathon playlist
by ... DJ DPKouk
Ο Δημήτρης Κουκουλάρης προτείνει το playlist του mp3 player για τον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας, χιλιόμετρο - χιλιόμετρο, με τον δικό του, πάντα εύστοχο, σχολιασμό. Διαβάστε, αντιγράψτε ή απλά, πάρτε ιδέες.
Νέα μέρα, πρωτόγνωρη για κάποιους, νέο ξεκίνημα για κάποιους άλλους. Η αρχή, λένε, είναι το ήμισυ του παντός. Ξεκίνησε χαλαρά, μην το παρακάνεις, άλλωστε αναμένεται στριμωξίδι λόγω πολυκοσμίας. Κράτησε δυνάμεις για αργότερα, ρούφηξε εικόνες, χρώματα κι αρώματα από την εκκίνηση (άλλωστε γιορτή είναι..) και καλό δρόμο…
http://www.youtube.com/watch?v=NaGLVS5b_ZY&ob=av2e
2ο χλμ…Το πάρτι συνεχίζεται. Μην παρασύρεσαι, επειδή νιώθεις δυνατός και να ελέγχεις την αναπνοή σου. Δεν χρειάζεται να σκάσεις από τώρα…έχουμε μεγάλες προσδοκίες…
http://www.youtube.com/watch?v=Bp-18IE1PGw
3ο και 4ο χλμ…Μην κάνεις το λάθος να μετράς ακόμα αντίστροφα.. Κράτησε σταθερό ρυθμό, λίγο πριν πάρουμε την κατηφόρα για τον Τύμβο.. και διώξε το άγχος, άσε τα πόδια να λυθούν, όλα θα πάνε καλά…
http://www.youtube.com/watch?v=uSD4vsh1zDA
5ο και 6ο χλμ…Περνάμε από τον Τύμβο, μνημείο των 192 πεσόντων Αθηναίων της μάχης του Μαραθώνα, και πίνουμε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ νερό να μην νιώσουμε τη Σαχάρα μέσα μας αργότερα…
http://www.youtube.com/watch?v=auHuwRAYDPE
Προβλέπεται πολυκοσμία, αλλά μην πτόησε, κόψε εν ανάγκη ρυθμό, δεν είναι να χάνεις σταθμούς τροφοδοσίας. Για καλή μας τύχη, ειδικά εμάς των αριστερόχειρων, έχει μπουκάλια με νερό κι από τις 2 πλευρές…Τα τελευταία μέτρα του 6ου χλμ λίγο ανηφορικά, αλλά δεν πτοούμαστε.
7ο και 8ο χλμ…ποιος μας πιάνει, ξανά στη λεωφόρο Μαραθώνος, σταθερός ρυθμός, πας με την πνοή του ανέμου, στην ατελείωτη ευθεία με μικρές διακυμάνσεις ως τη Νέα Μάκρη…
http://www.youtube.com/watch?v=P6_AcPau2zg
Στο 7,5 χλμ μην ξεχάσεις να πιεις μερικές γουλιές νερό –κι ας μην διψάς- και σε περίπτωση ζέστης, να στραγγίξεις τον ιδρώτα με ένα σφουγγάρι…
9ο και 10ο χλμ…Μπαίνουμε στη Νέα Μάκρη, την πρώτη μεγάλη πύλη
http://www.youtube.com/watch?v=bI9riLfi6wk
Κατά παράδοση οι κάτοικοι επιφυλάσσουν θερμή υποδοχή, θα μας δώσουν δύναμη. Εδώ υπάρχουν και τα πρώτα ισοτονικά, πιες, έλεγξε και το χρόνο σου, λογικά το μπουλούκι θα έχει αραιώσει και θα μπορείς να τρέχεις με το ρυθμό που σου ταιριάζει. Και ΜΗΝ σκεφτείς, έχω άλλα 32…
11ο χλμ…Σταδιακά η ευθεία μας αποχαιρετά, από το επόμενο χιλιόμετρο αρχίζουν τα δύσκολα…
http://www.youtube.com/watch?v=6VXc6MsNBRo
Μην ξεσαλώσεις σαν άλλη ρουβίτσα (είπαμε πολυσυλλεκτική η playlist, για όλα τα γούστα, μην βαράτε οι ροκάδες) και κράτα ρυθμό…
12ο χλμ…Από δω και πέρα διαπιστώνεις τι θα πει ανωφέρεια, με κλίση έως και 3,5%...Σε παρηγορεί λίγο το τοπίο και ότι το κακό κρατάει για λίγο…
http://www.youtube.com/watch?v=-6Xl9tBWt54 (για να εξιλεωθώ για το προηγούμενο, χεχε!!!!)
13ο χλμ…η κατάσταση δείχνει να ομαλοποιείται με εξαίρεση τα τελευταία 100 μέτρα…έχεις πιει το νεράκι σου στο 12,5 (δεν πιστεύω να το ξέχασες;;;;;) και νιώθεις να έχεις τη δύναμη του κεραυνού..
http://www.youtube.com/watch?v=FuIKd1LsUiQ
Ανάλογα με την τακτική σου, κάπου εδώ χρειάζεσαι και ένα τζελάκι, αν στο 10ο ήπιες ισοτονικό.
14ο και 15ο χλμ…σε αυτά τα χλμ η κλίση είναι υποφερτή και δεν χαλάει το ρυθμό του σωστά προπονημένου – θυμάσαι που σου έλεγα κάνε ανηφορικά κομμάτια;;;- Μην το πας ζόρικα, αλλά ούτε νωθρά, ελεύθερα κι αποφασισμένα. Άλλωστε έρχονται και χειρότερα…
http://www.youtube.com/watch?v=8cmefZ8aeZ8
Κι αν έχει ζέστη, πιες αρκετό νερό στο σταθμό του 15ου, θα το χρειαστείς..
16ο χλμ…Εδώ η Κλασική αρχίζει να δικαιολογεί το όνομά της, ως μία από τις δυσκολότερες…6,5% κλίση και τα μυαλά στα κάγκελα...Σε αυτό το σημείο πολλοί εγκαταλείπουν (εσύ ΔΕΝ είσαι από αυτούς), έχε πίστη, σε λίγο ισιώνει το πράγμα…
http://www.youtube.com/watch?v=eZQyVUTcpM4&ob=av3e
17ο και 18ο χλμ…Ξεκινάμε με μικρή κατηφόρα –μην ξεγελαστείς, ευκαιρία να ρίξεις τους παλμούς- και μετά ανωφέρεια έως και 7%. Φυσικά, νερό στο 17,5 και σεβασμός στους τετρακέφαλους, μην μας αφήσουν παρακάτω…μην σκιάζεσαι, η αποστολή δεν είναι ακατόρθωτη…
http://www.youtube.com/watch?v=d-GEJri7HuI&feature=related
19ο και 20ο χλμ…Συνεχείς ανηφοροκατηφόρες, χρησιμοποίησε τα εύκολα κομμάτια για να πάρεις ανάσες και εκτός από νερό, πάρε μπανάνα (αν δεν σε πειράζει) και τζελάκι από το σταθμό του 20ού χλμ. Ψυχολογικά βοηθάει ότι πλησιάζουμε στα μισά...αρχίζεις να κουράζεσαι, το ξέρω, αλλά είσαι γεννημένος για τα άγρια…ε;
http://www.youtube.com/watch?v=rMbATaj7Il8
21ο χλμ…Φτάσαμε στα μισά. Τώρα χρειάζεται θετική σκέψη και προσοχή. Μην μπεις στο τρυπάκι, ωχ έχω άλλο τόσο, ή δεν πάω σύμφωνα με το χρόνο που υπολόγιζα, η μάχη είναι μέχρις εσχάτων και ΔΕΝ μασάς…
http://www.youtube.com/watch?v=CaigiM23ogo&feature=related
22ο χλμ…Λίγη ανηφόρα που ξώμεινε από το προηγούμενο χλμ αλλά και ένα μικρό επίπεδο κομμάτι για να πατσίσει η κατάσταση…μην ξεχάσεις να πιεις νερό στο 22,5 χλμ (μπορεί να έχει μπανάνα ή μπάρα δημητριακών, αν δεν σε πειράζουν, δοκίμασε, τρέχεις ήδη περίπου 2 ώρες με άδειο στομάχι ή μόνο υγρά). Να βάλω κι εγώ κάτι να τσιτώσουμε, τώρα που φάγαμε τα μισά; Εκτελέσεις άπειρες, αλλά το κλασικό για την Κλασική…
http://www.youtube.com/watch?v=xEF4zH6XHCk
23ο χλμ…Από δω αρχίζει και πάλι η Κλασική να δείχνει τα δόντια της για 3 χλμ…Κλίση από 2 έως 4%, χρειάζεται τεχνική, κάνε τα χέρια σου κουπιά να περάσουμε τον κάβο!!! Σε αυτό το σημείο τα μάτια γυαλίζουν από αποφασιστικότητα ή πανικό. Διάλεξε…
http://www.youtube.com/watch?v=btPJPFnesV4
24ο χλμ…Μια μικρή ανάσα πριν τη μεγάλη αναμέτρηση. Γενικά αυτά τα σημεία σε όλη την κούρσα δες τα ως μια μικρή όαση ανάσας, κατέβασε παλμούς, κάνε 1-2 διατατικές στα χέρια να ξεπιαστείς και μην σκέφτεσαι το επόμενο χλμ…Για να γίνει το όνειρο πράξη…
http://www.youtube.com/watch?v=BTCrpCCiouc
25-26ο χλμ…Εδώ όλα είναι εναντίον σου…Κούραση, κλίση 3%, ενεργειακά αποθέματα στο ναδίρ, ένα μάτσο χάλια δηλ…ΤΙ;;; Τα έχεις παίξει;;; Σιγά μην σε αφήσω να εγκαταλείψεις…Εδώ θα φανεί πόσο πολύ θες να τερματίσεις. Α! Αγαπητό μου παιδί, στην ερώτηση του Axel, πού πάμε τώρα, η απάντηση είναι μία: Καλλιμάρμαρο…
http://www.youtube.com/watch?v=1w7OgIMMRc4
27-28ο χλμ…Τα προτελευταία δύσκολα πέρασαν…Ανασυγκρότηση επειγόντως… Ο ήλιος λούζει την Αττική κι εσύ σαν άλλος Ίκαρος πετάς προς το τέρμα. Με λίγη προσοχή και σωστή τακτική δεν θα πάθεις τα ίδια με εκείνον. Νερό στο 27,5 χλμ, ισοτονικό, σταθερός ρυθμός, χωρίς υπερβολές και αισιοδοξία. Στο κάτω-κάτω κοντεύουμε στα ¾. Τώρα θα μασήσουμε;;;
http://www.youtube.com/watch?v=Vt3zdoLO-pM
29ο χλμ…Άλλο ένα χλμ-ευκαιρία να μαζέψεις τις δυνάμεις σου…Με σωστή δρομική οικονομία και τροφοδοσία, όλα θα πηγαίνουν ρολόι…Και να μην πηγαίνουν, δεν υπάρχει άλλος –εύκολος- δρόμος, μόνο μπροστά…
http://www.youtube.com/watch?v=MwPb7g_BlXQ
30ο χλμ…Πλησιάζουμε στο Σταυρό…Όνομα και πράγμα…Λίγο ο κόσμος που θα ναι μαζεμένος στο Γέρακα, λίγο γιατί επιβάλλεται να ξυπνήσεις καθώς σε λίγο φλερτάρεις με τον τοίχο και την πιο απαιτητική ανηφόρα του αγώνα, είναι ώρα για την ολική επαναφορά. Μην ακούς το σώμα σου, αυτό γκρινιάζει, εσύ όμως ΞΥΠΝΑ…
http://www.youtube.com/watch?v=3YxaaGgTQYM
31ο χλμ…Θυμάσαι που σου είπα ότι η ζωή ξεκινάει στα 30;;; Πίνεις νερό, περνάς το τελευταίο checkpoint του αγώνα και μπροστά σου απλώνεται Η ανηφόρα…7% κλίση, με μια μικρή κατωφέρεια να προλάβεις να δροσιστείς χωρίς να κόψεις ρυθμό. Ήρθε η ώρα να την αλώσεις ως άλλος Μπαρμπαρόσα…Τα λόγια είναι περιττά…ΠΑΜΕ!
http://www.youtube.com/watch?v=b_F2qusBqSI
32-33ο χλμ…τα πρώτα μέτρα συνεχίζουν στο ίδιο ζόρικο μοτίβο…Μα τα δύσκολα πέρασαν κι είσαι ακόμα μέσα στο στόχο σου…Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
http://www.youtube.com/watch?v=x3d591CDVBE
Στην κατηφόρα μην επιταχύνεις αμέσως, οι τετρακέφαλοι είναι ήδη πολύ επιβαρυμένοι, μην συμβεί κάτι από την απότομη αλλαγή της κλίσης…Πολλοί στο τέλος της ανηφόρας σταματούν για μερικά δευτερόλεπτα και κάνουν διατάσεις. Κι ύστερα συνεχίζουν στην πιο επικίνδυνη ζώνη του αγώνα. Και λέω επικίνδυνη γιατί ο συνδυασμός απότομης κατηφόρας, ατελείωτης κούρασης και έπειτα ευθείας σε φτάνουν στο όριο. Μα εσύ το πιστεύεις…
http://www.youtube.com/watch?v=fI9vr0faf0w
34-36ο χλμ…Ούτε κοντά, ούτε μακριά…Τα νεύρα τσίτα, η κούραση περίσσια, ο δρόμος μια ατελείωτη ευθεία. Πότε θα φτάσουμε στον Παράδεισο;;;
http://www.youtube.com/watch?v=Rbm6GXllBiw&ob=av3e
Ίσως σου φαίνεται παράδοξο, αλλά εμένα με εκνευρίζουν οι ευθείες, χάνεσαι στο φαινομενικά άπειρό τους, σαν όλα να μένουν στάσιμα. Και τότε για να τα βγάλω πέρα αρχίζω και σκέφτομαι όμορφα πράγματα και πρόσωπα. Τον τερματισμό που πλησιάζει, όσους με περιμένουν εκεί και δεν θέλω να τους κάνω να με περιμένουν για πολύ, όσους με έφτασαν ως εδώ, πρωτίστως τη γυναίκα μου που όλα αυτά τα χρόνια ανέχεται και στηρίζει την τρέλα μου. Κάνε κι εσύ κάτι παρόμοιο, έτσι θα περάσει πιο γρήγορα ο χρόνος και τα χιλιόμετρα.
Γι’ αυτήν λοιπόν…
http://www.youtube.com/watch?v=R9I_tWfJ1lA
Είπαμε να ξεχαστείς, αλλά την τροφοδοσία και τα μάτια σου…Και βάλε στόχο κάποιον προπορευόμενο συναθλητή, να σου δώσει ρυθμό. Ποιος είπε ότι είσαι τελείως μόνος-η σε όλο αυτό το εγχείρημα;
http://www.youtube.com/watch?v=ofA3URC1wyk
37-39ο χλμ…Από το 36ο χλμ αρχίζει να κατηφορίζει κι έτσι έχεις τη δυνατότητα να τα δώσεις όλα για την επίδοση. Το σοκ του τοίχου με τη σωστή τροφοδοσία έχει περάσει και τώρα είναι «όλα ή τίποτα», μέχρι τελευταίας ανάσας…
http://www.youtube.com/watch?v=LYQdC6QGinM
Για μένα αυτό το χρονικό σημείο του αγώνα είναι σημαδιακό, καθώς τα τελευταία χρόνια λίγο πριν από το Πεντάγωνο με περιμένουν τα «αδέλφια» μου (σας ευχαριστώ από καρδιάς…), σαν να θέλουν να με προϋπαντήσουν στην Αθήνα, λίγο πριν από το τέλος της κούρσας. Αυτό είναι το γούρι ότι όλα θα πάνε καλά και με κρατάει όρθιο στα δύσκολα χλμ, δεν θέλω να τους στήσω. Αν έχεις την τύχη για κάτι αντίστοιχο από κάποιον δικό σου άνθρωπο, θα σου δώσει φτερά να πετάξεις σαν αετός προς το στάδιο…
http://www.youtube.com/watch?v=f0Hm79q4M-U
Οι μυϊκοί πόνοι στην ανάβαση της γέφυρας στην Κατεχάκη μην σε πτοούν, είναι αναμενόμενοι μετά την παρατεταμένη κατηφόρα των προηγούμενων χλμ. Πέρασέ την, μην στρίψεις στο Ερρίκος Ντυνάν για τσεκάπ όσο κι αν νομίζεις ότι είσαι κλινικά νεκρός, δεν έχουμε χρόνο και πάμε παρακάτω…Η τελευταία ανηφόρα στη Φειδιππίδου τσακίζει κόκκαλα λόγω κούρασης, αλλά ποιος τη χέ…sorry τη λογαριάζει τώρα;
http://www.youtube.com/watch?v=eDd-GXkMrJs
40ό χλμ…Σαρανταρίσαμε λίγο μετά το Μέγαρο Μουσικής…Ο δρόμος κατηφορίζει, εσύ αστέρι της ασφάλτου, πιες την κόκα-κόλα που δίνουν εκεί για γρήγορη ενέργεια (αν δεν σε πειράζει…) και ξεχύσου…
http://www.youtube.com/watch?v=_WFLUhSym80
41ο χλμ…Μην μου πεις ότι αισθάνεσαι πόνο ή κούραση; Απλώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Στρίβεις προς τη βασιλίσσης Σοφίας και ζεις το όνειρο. Για αυτό δεν πάλευες τόσο καιρό;
http://www.youtube.com/watch?v=vx2u5uUu3DE&ob=av2e
42ο χλμ…Αν με ρωτήσει κάποιος πού ακριβώς είναι το 42ο χλμ, τόσες φορές έχω περάσει, δεν ξέρω…Είναι τόσο μαγικό το τελευταίο χλμ, ο κόσμος που νιώθεις ότι θα σε πάρει στα χέρια, το απόλυτο αίσθημα ολοκλήρωσης που όλα μοιάζουν σαν παραμύθι. Μπαίνεις στο στάδιο σαν άλλος Σπύρος Λούης, κοιτάς στην ευθεία το χρονόμετρο, τους ολυμπιακούς κύκλους, με τα δάκρυα να στεφανώνουν τα μάγουλά σου –ειδικά αν είναι η πρώτη φορά- και την αίσθηση ότι είσαι λιγουλάκι καλύτερος άνθρωπος και πως τα κατάφερες με το δικό σου -μοναδικό για τον καθένα μας- τρόπο…
http://www.youtube.com/watch?v=6E2hYDIFDIU
Και του χρόνου…
Νέα μέρα, πρωτόγνωρη για κάποιους, νέο ξεκίνημα για κάποιους άλλους. Η αρχή, λένε, είναι το ήμισυ του παντός. Ξεκίνησε χαλαρά, μην το παρακάνεις, άλλωστε αναμένεται στριμωξίδι λόγω πολυκοσμίας. Κράτησε δυνάμεις για αργότερα, ρούφηξε εικόνες, χρώματα κι αρώματα από την εκκίνηση (άλλωστε γιορτή είναι..) και καλό δρόμο…
http://www.youtube.com/watch?v=NaGLVS5b_ZY&ob=av2e
2ο χλμ…Το πάρτι συνεχίζεται. Μην παρασύρεσαι, επειδή νιώθεις δυνατός και να ελέγχεις την αναπνοή σου. Δεν χρειάζεται να σκάσεις από τώρα…έχουμε μεγάλες προσδοκίες…
http://www.youtube.com/watch?v=Bp-18IE1PGw
3ο και 4ο χλμ…Μην κάνεις το λάθος να μετράς ακόμα αντίστροφα.. Κράτησε σταθερό ρυθμό, λίγο πριν πάρουμε την κατηφόρα για τον Τύμβο.. και διώξε το άγχος, άσε τα πόδια να λυθούν, όλα θα πάνε καλά…
http://www.youtube.com/watch?v=uSD4vsh1zDA
5ο και 6ο χλμ…Περνάμε από τον Τύμβο, μνημείο των 192 πεσόντων Αθηναίων της μάχης του Μαραθώνα, και πίνουμε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ νερό να μην νιώσουμε τη Σαχάρα μέσα μας αργότερα…
http://www.youtube.com/watch?v=auHuwRAYDPE
Προβλέπεται πολυκοσμία, αλλά μην πτόησε, κόψε εν ανάγκη ρυθμό, δεν είναι να χάνεις σταθμούς τροφοδοσίας. Για καλή μας τύχη, ειδικά εμάς των αριστερόχειρων, έχει μπουκάλια με νερό κι από τις 2 πλευρές…Τα τελευταία μέτρα του 6ου χλμ λίγο ανηφορικά, αλλά δεν πτοούμαστε.
7ο και 8ο χλμ…ποιος μας πιάνει, ξανά στη λεωφόρο Μαραθώνος, σταθερός ρυθμός, πας με την πνοή του ανέμου, στην ατελείωτη ευθεία με μικρές διακυμάνσεις ως τη Νέα Μάκρη…
http://www.youtube.com/watch?v=P6_AcPau2zg
Στο 7,5 χλμ μην ξεχάσεις να πιεις μερικές γουλιές νερό –κι ας μην διψάς- και σε περίπτωση ζέστης, να στραγγίξεις τον ιδρώτα με ένα σφουγγάρι…
9ο και 10ο χλμ…Μπαίνουμε στη Νέα Μάκρη, την πρώτη μεγάλη πύλη
http://www.youtube.com/watch?v=bI9riLfi6wk
Κατά παράδοση οι κάτοικοι επιφυλάσσουν θερμή υποδοχή, θα μας δώσουν δύναμη. Εδώ υπάρχουν και τα πρώτα ισοτονικά, πιες, έλεγξε και το χρόνο σου, λογικά το μπουλούκι θα έχει αραιώσει και θα μπορείς να τρέχεις με το ρυθμό που σου ταιριάζει. Και ΜΗΝ σκεφτείς, έχω άλλα 32…
11ο χλμ…Σταδιακά η ευθεία μας αποχαιρετά, από το επόμενο χιλιόμετρο αρχίζουν τα δύσκολα…
http://www.youtube.com/watch?v=6VXc6MsNBRo
Μην ξεσαλώσεις σαν άλλη ρουβίτσα (είπαμε πολυσυλλεκτική η playlist, για όλα τα γούστα, μην βαράτε οι ροκάδες) και κράτα ρυθμό…
12ο χλμ…Από δω και πέρα διαπιστώνεις τι θα πει ανωφέρεια, με κλίση έως και 3,5%...Σε παρηγορεί λίγο το τοπίο και ότι το κακό κρατάει για λίγο…
http://www.youtube.com/watch?v=-6Xl9tBWt54 (για να εξιλεωθώ για το προηγούμενο, χεχε!!!!)
13ο χλμ…η κατάσταση δείχνει να ομαλοποιείται με εξαίρεση τα τελευταία 100 μέτρα…έχεις πιει το νεράκι σου στο 12,5 (δεν πιστεύω να το ξέχασες;;;;;) και νιώθεις να έχεις τη δύναμη του κεραυνού..
http://www.youtube.com/watch?v=FuIKd1LsUiQ
Ανάλογα με την τακτική σου, κάπου εδώ χρειάζεσαι και ένα τζελάκι, αν στο 10ο ήπιες ισοτονικό.
14ο και 15ο χλμ…σε αυτά τα χλμ η κλίση είναι υποφερτή και δεν χαλάει το ρυθμό του σωστά προπονημένου – θυμάσαι που σου έλεγα κάνε ανηφορικά κομμάτια;;;- Μην το πας ζόρικα, αλλά ούτε νωθρά, ελεύθερα κι αποφασισμένα. Άλλωστε έρχονται και χειρότερα…
http://www.youtube.com/watch?v=8cmefZ8aeZ8
Κι αν έχει ζέστη, πιες αρκετό νερό στο σταθμό του 15ου, θα το χρειαστείς..
16ο χλμ…Εδώ η Κλασική αρχίζει να δικαιολογεί το όνομά της, ως μία από τις δυσκολότερες…6,5% κλίση και τα μυαλά στα κάγκελα...Σε αυτό το σημείο πολλοί εγκαταλείπουν (εσύ ΔΕΝ είσαι από αυτούς), έχε πίστη, σε λίγο ισιώνει το πράγμα…
http://www.youtube.com/watch?v=eZQyVUTcpM4&ob=av3e
17ο και 18ο χλμ…Ξεκινάμε με μικρή κατηφόρα –μην ξεγελαστείς, ευκαιρία να ρίξεις τους παλμούς- και μετά ανωφέρεια έως και 7%. Φυσικά, νερό στο 17,5 και σεβασμός στους τετρακέφαλους, μην μας αφήσουν παρακάτω…μην σκιάζεσαι, η αποστολή δεν είναι ακατόρθωτη…
http://www.youtube.com/watch?v=d-GEJri7HuI&feature=related
19ο και 20ο χλμ…Συνεχείς ανηφοροκατηφόρες, χρησιμοποίησε τα εύκολα κομμάτια για να πάρεις ανάσες και εκτός από νερό, πάρε μπανάνα (αν δεν σε πειράζει) και τζελάκι από το σταθμό του 20ού χλμ. Ψυχολογικά βοηθάει ότι πλησιάζουμε στα μισά...αρχίζεις να κουράζεσαι, το ξέρω, αλλά είσαι γεννημένος για τα άγρια…ε;
http://www.youtube.com/watch?v=rMbATaj7Il8
21ο χλμ…Φτάσαμε στα μισά. Τώρα χρειάζεται θετική σκέψη και προσοχή. Μην μπεις στο τρυπάκι, ωχ έχω άλλο τόσο, ή δεν πάω σύμφωνα με το χρόνο που υπολόγιζα, η μάχη είναι μέχρις εσχάτων και ΔΕΝ μασάς…
http://www.youtube.com/watch?v=CaigiM23ogo&feature=related
22ο χλμ…Λίγη ανηφόρα που ξώμεινε από το προηγούμενο χλμ αλλά και ένα μικρό επίπεδο κομμάτι για να πατσίσει η κατάσταση…μην ξεχάσεις να πιεις νερό στο 22,5 χλμ (μπορεί να έχει μπανάνα ή μπάρα δημητριακών, αν δεν σε πειράζουν, δοκίμασε, τρέχεις ήδη περίπου 2 ώρες με άδειο στομάχι ή μόνο υγρά). Να βάλω κι εγώ κάτι να τσιτώσουμε, τώρα που φάγαμε τα μισά; Εκτελέσεις άπειρες, αλλά το κλασικό για την Κλασική…
http://www.youtube.com/watch?v=xEF4zH6XHCk
23ο χλμ…Από δω αρχίζει και πάλι η Κλασική να δείχνει τα δόντια της για 3 χλμ…Κλίση από 2 έως 4%, χρειάζεται τεχνική, κάνε τα χέρια σου κουπιά να περάσουμε τον κάβο!!! Σε αυτό το σημείο τα μάτια γυαλίζουν από αποφασιστικότητα ή πανικό. Διάλεξε…
http://www.youtube.com/watch?v=btPJPFnesV4
24ο χλμ…Μια μικρή ανάσα πριν τη μεγάλη αναμέτρηση. Γενικά αυτά τα σημεία σε όλη την κούρσα δες τα ως μια μικρή όαση ανάσας, κατέβασε παλμούς, κάνε 1-2 διατατικές στα χέρια να ξεπιαστείς και μην σκέφτεσαι το επόμενο χλμ…Για να γίνει το όνειρο πράξη…
http://www.youtube.com/watch?v=BTCrpCCiouc
25-26ο χλμ…Εδώ όλα είναι εναντίον σου…Κούραση, κλίση 3%, ενεργειακά αποθέματα στο ναδίρ, ένα μάτσο χάλια δηλ…ΤΙ;;; Τα έχεις παίξει;;; Σιγά μην σε αφήσω να εγκαταλείψεις…Εδώ θα φανεί πόσο πολύ θες να τερματίσεις. Α! Αγαπητό μου παιδί, στην ερώτηση του Axel, πού πάμε τώρα, η απάντηση είναι μία: Καλλιμάρμαρο…
http://www.youtube.com/watch?v=1w7OgIMMRc4
27-28ο χλμ…Τα προτελευταία δύσκολα πέρασαν…Ανασυγκρότηση επειγόντως… Ο ήλιος λούζει την Αττική κι εσύ σαν άλλος Ίκαρος πετάς προς το τέρμα. Με λίγη προσοχή και σωστή τακτική δεν θα πάθεις τα ίδια με εκείνον. Νερό στο 27,5 χλμ, ισοτονικό, σταθερός ρυθμός, χωρίς υπερβολές και αισιοδοξία. Στο κάτω-κάτω κοντεύουμε στα ¾. Τώρα θα μασήσουμε;;;
http://www.youtube.com/watch?v=Vt3zdoLO-pM
29ο χλμ…Άλλο ένα χλμ-ευκαιρία να μαζέψεις τις δυνάμεις σου…Με σωστή δρομική οικονομία και τροφοδοσία, όλα θα πηγαίνουν ρολόι…Και να μην πηγαίνουν, δεν υπάρχει άλλος –εύκολος- δρόμος, μόνο μπροστά…
http://www.youtube.com/watch?v=MwPb7g_BlXQ
30ο χλμ…Πλησιάζουμε στο Σταυρό…Όνομα και πράγμα…Λίγο ο κόσμος που θα ναι μαζεμένος στο Γέρακα, λίγο γιατί επιβάλλεται να ξυπνήσεις καθώς σε λίγο φλερτάρεις με τον τοίχο και την πιο απαιτητική ανηφόρα του αγώνα, είναι ώρα για την ολική επαναφορά. Μην ακούς το σώμα σου, αυτό γκρινιάζει, εσύ όμως ΞΥΠΝΑ…
http://www.youtube.com/watch?v=3YxaaGgTQYM
31ο χλμ…Θυμάσαι που σου είπα ότι η ζωή ξεκινάει στα 30;;; Πίνεις νερό, περνάς το τελευταίο checkpoint του αγώνα και μπροστά σου απλώνεται Η ανηφόρα…7% κλίση, με μια μικρή κατωφέρεια να προλάβεις να δροσιστείς χωρίς να κόψεις ρυθμό. Ήρθε η ώρα να την αλώσεις ως άλλος Μπαρμπαρόσα…Τα λόγια είναι περιττά…ΠΑΜΕ!
http://www.youtube.com/watch?v=b_F2qusBqSI
32-33ο χλμ…τα πρώτα μέτρα συνεχίζουν στο ίδιο ζόρικο μοτίβο…Μα τα δύσκολα πέρασαν κι είσαι ακόμα μέσα στο στόχο σου…Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
http://www.youtube.com/watch?v=x3d591CDVBE
Στην κατηφόρα μην επιταχύνεις αμέσως, οι τετρακέφαλοι είναι ήδη πολύ επιβαρυμένοι, μην συμβεί κάτι από την απότομη αλλαγή της κλίσης…Πολλοί στο τέλος της ανηφόρας σταματούν για μερικά δευτερόλεπτα και κάνουν διατάσεις. Κι ύστερα συνεχίζουν στην πιο επικίνδυνη ζώνη του αγώνα. Και λέω επικίνδυνη γιατί ο συνδυασμός απότομης κατηφόρας, ατελείωτης κούρασης και έπειτα ευθείας σε φτάνουν στο όριο. Μα εσύ το πιστεύεις…
http://www.youtube.com/watch?v=fI9vr0faf0w
34-36ο χλμ…Ούτε κοντά, ούτε μακριά…Τα νεύρα τσίτα, η κούραση περίσσια, ο δρόμος μια ατελείωτη ευθεία. Πότε θα φτάσουμε στον Παράδεισο;;;
http://www.youtube.com/watch?v=Rbm6GXllBiw&ob=av3e
Ίσως σου φαίνεται παράδοξο, αλλά εμένα με εκνευρίζουν οι ευθείες, χάνεσαι στο φαινομενικά άπειρό τους, σαν όλα να μένουν στάσιμα. Και τότε για να τα βγάλω πέρα αρχίζω και σκέφτομαι όμορφα πράγματα και πρόσωπα. Τον τερματισμό που πλησιάζει, όσους με περιμένουν εκεί και δεν θέλω να τους κάνω να με περιμένουν για πολύ, όσους με έφτασαν ως εδώ, πρωτίστως τη γυναίκα μου που όλα αυτά τα χρόνια ανέχεται και στηρίζει την τρέλα μου. Κάνε κι εσύ κάτι παρόμοιο, έτσι θα περάσει πιο γρήγορα ο χρόνος και τα χιλιόμετρα.
Γι’ αυτήν λοιπόν…
http://www.youtube.com/watch?v=R9I_tWfJ1lA
Είπαμε να ξεχαστείς, αλλά την τροφοδοσία και τα μάτια σου…Και βάλε στόχο κάποιον προπορευόμενο συναθλητή, να σου δώσει ρυθμό. Ποιος είπε ότι είσαι τελείως μόνος-η σε όλο αυτό το εγχείρημα;
http://www.youtube.com/watch?v=ofA3URC1wyk
37-39ο χλμ…Από το 36ο χλμ αρχίζει να κατηφορίζει κι έτσι έχεις τη δυνατότητα να τα δώσεις όλα για την επίδοση. Το σοκ του τοίχου με τη σωστή τροφοδοσία έχει περάσει και τώρα είναι «όλα ή τίποτα», μέχρι τελευταίας ανάσας…
http://www.youtube.com/watch?v=LYQdC6QGinM
Για μένα αυτό το χρονικό σημείο του αγώνα είναι σημαδιακό, καθώς τα τελευταία χρόνια λίγο πριν από το Πεντάγωνο με περιμένουν τα «αδέλφια» μου (σας ευχαριστώ από καρδιάς…), σαν να θέλουν να με προϋπαντήσουν στην Αθήνα, λίγο πριν από το τέλος της κούρσας. Αυτό είναι το γούρι ότι όλα θα πάνε καλά και με κρατάει όρθιο στα δύσκολα χλμ, δεν θέλω να τους στήσω. Αν έχεις την τύχη για κάτι αντίστοιχο από κάποιον δικό σου άνθρωπο, θα σου δώσει φτερά να πετάξεις σαν αετός προς το στάδιο…
http://www.youtube.com/watch?v=f0Hm79q4M-U
Οι μυϊκοί πόνοι στην ανάβαση της γέφυρας στην Κατεχάκη μην σε πτοούν, είναι αναμενόμενοι μετά την παρατεταμένη κατηφόρα των προηγούμενων χλμ. Πέρασέ την, μην στρίψεις στο Ερρίκος Ντυνάν για τσεκάπ όσο κι αν νομίζεις ότι είσαι κλινικά νεκρός, δεν έχουμε χρόνο και πάμε παρακάτω…Η τελευταία ανηφόρα στη Φειδιππίδου τσακίζει κόκκαλα λόγω κούρασης, αλλά ποιος τη χέ…sorry τη λογαριάζει τώρα;
http://www.youtube.com/watch?v=eDd-GXkMrJs
40ό χλμ…Σαρανταρίσαμε λίγο μετά το Μέγαρο Μουσικής…Ο δρόμος κατηφορίζει, εσύ αστέρι της ασφάλτου, πιες την κόκα-κόλα που δίνουν εκεί για γρήγορη ενέργεια (αν δεν σε πειράζει…) και ξεχύσου…
http://www.youtube.com/watch?v=_WFLUhSym80
41ο χλμ…Μην μου πεις ότι αισθάνεσαι πόνο ή κούραση; Απλώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Στρίβεις προς τη βασιλίσσης Σοφίας και ζεις το όνειρο. Για αυτό δεν πάλευες τόσο καιρό;
http://www.youtube.com/watch?v=vx2u5uUu3DE&ob=av2e
42ο χλμ…Αν με ρωτήσει κάποιος πού ακριβώς είναι το 42ο χλμ, τόσες φορές έχω περάσει, δεν ξέρω…Είναι τόσο μαγικό το τελευταίο χλμ, ο κόσμος που νιώθεις ότι θα σε πάρει στα χέρια, το απόλυτο αίσθημα ολοκλήρωσης που όλα μοιάζουν σαν παραμύθι. Μπαίνεις στο στάδιο σαν άλλος Σπύρος Λούης, κοιτάς στην ευθεία το χρονόμετρο, τους ολυμπιακούς κύκλους, με τα δάκρυα να στεφανώνουν τα μάγουλά σου –ειδικά αν είναι η πρώτη φορά- και την αίσθηση ότι είσαι λιγουλάκι καλύτερος άνθρωπος και πως τα κατάφερες με το δικό σου -μοναδικό για τον καθένα μας- τρόπο…
http://www.youtube.com/watch?v=6E2hYDIFDIU
Και του χρόνου…
Ο Δημήτρης Κουκουλάρης είναι φιλόλογος και αγαπάει το τρέξιμο. Με 10 μαραθώνιους, έναν εξάωρο, δυο 50χιλιομέτρων αγώνες και ένας Θεός ξέρει πόσους μικρότερους, έτρεξε στις 18 Μαΐου 2012, τα 62 χιλιόμετρα του "Αέθλιου" . Στο http://marathon.yooblog.gr/ γράφει για την μεγάλη του αγάπη, το τρέξιμο, αλλά και για όσα συμβαίνουν γύρω μας και ακουμπάνε την ψυχή μας.